Չորեքշաբթի, Նոյեմբեր 29, 2023

Շաբաթաթերթ

Array

Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութեան Վաչէ եւ Թամար Մանուկեան Երկրորդական Վարժարանի սաներու գրութիւնները՝ Ինքնութիւն թեմայի շուրջ

Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութեան Վաչէ եւ Թամար Մանուկեան երկրորդական վարժարանի 12-րդ դասարանի աշակերտները, Հայաստանի Հանրապետութեան 25-ամեակի առիթով  կարեւորութեամբ սերտեցին  առարկայական եւ ենթակայական երեւոյթները, որոնք կ’ազդեն ինքնութեան կազմաւորման վրայ:

Դասարանային հաճելի զրոյցներէ ետք աշակերտներ դրսեւորեցին իրենց մտածումները  բառերով կամ  նկարներու համադրումով:

Լորա Գույումճեան

Հայերէնի ուսուցչուհի

Ո՞վ ես դուն : Ի՞նչ է ազգութիւնդ : Ինչո՞ւ քու ազգանունդ տարօրինակ է: Այս հարցումներուն պատասխանները կը գտնուին  քու անձնական եւ ազգային ինքնութեանդ սահմանին մէջ :

Ինքնութիւնը հաւաքածոն է յատկանիշներուն, որոնք անձ մը կամ ժողովուրդ մը կը նկարագրեն: Անհատի մը ինքնութիւնը տարիներու ընթացքին կը ձեւաւորուի եւ կը կազմուի տարբեր փորձառութիւններու միջոցաւ: Իմաստասէր Էրիք Էրիքսըն իր ուսումնասիրութեան մէջ կը նշէ, թէ զանազան ազդակներ, ինչպէս ընտանիքը , ընկերային հաստատութիւնները եւ բարեկամներու շրջանակը կը  կաղապարեն անձի մը ինքնութիւնը:

Ժողովուրդի մը ինքնութիւնը սերունդէ սերունդ կը փոխանցուի: Ազգի մը մշակոյթը, աւանդութիւնները, ճաշերը, տարազները, պարերը եւ մանաւանդ լեզուն ու կրօնքը մաս կը կազմեն իր ինքնութեան: Ցեղային ինքնութիւնը կը յարատեւէ միայն, երբ ժողովուրդը կը գոյատեւէ :

Մեր ժողովուրդի ինքնութիւնը շատ կարեւոր է մեր ազգի պահպանման եւ գոյատեւման համար: Հայոց ինքնութիւնը կոփուեցաւ բազմաթիւ կարեւոր դէպքերու ընդմէջէն: Նախ Հայաստանը եղաւ առաջին պետութիւնը որ հաստատեց Քրիստոնէութիւնը որպէս պետական կրօնք: Երկրորդ՝ Մեսրոպ Մաշտոցի գիրերու գիւտով եւ Ոսկեդարի ընթացքին, իւրայատուկ լեզու ունենալը մեզ փրկեց ձուլումէ եւ կը միացնէ մինչեւ այսօր: 451-ին Վարդանանցով ապահովեցինք կրօնական ազատութիւն, 19-րդ դարու գրական զարթօնքը հրահրեց ազատութեան եւ յեղափոխութեան գաղափարները ու մեր ազգային ինքնութիւնը ստացաւ նոր ուղղութիւն: Կուսակցութիւնները, ֆետայական շարժումը եւ մանաւանդ Սարդարապատի ճակատամարտը հասցուցին մեզ երազային անկախութեան մը, որ հիմքը դարձաւ այս օրուան 25-ամեայ հանրապետութեան:

Մեր յարատեւելու կամքը եւ վերապրելու կարողութիւնը կը զատորոշէ մեզ այլ ժողովուրդներէ: Մենք ո’չ միայն մէկ, այլ՝ բազմաթիւ ողբերգութիւններ ապրած ենք , բայց մեր ինքնութեան շնորհիւ, մեր ազգը դարեր գոյատեւած է: Առանց ինքնութեան չկայ իւրայատուկ գոյութիւն: Առանց ինքնութեան չկայ ազգութիւն :

Պահե՛նք մեր ինքնութիւնը, որպէսզի ապրի ժողովուրդը :

                                                                                                            Մեղեդի Մանոյեան

***                   

«Հայ եմ ես, կը պատկանիմ հարուստ ազգի մը, որ միայն ինք ունի Արարատ լեռը: Ես  զաւակն եմ այն ազգին, որ առաջին անգամ ընդունեց քրիստոնէութիւնը: Ես ժառանգորդն եմ ժողովուրդի մը, որ ունի իր ինքնուրոյն Այբուբենը :

Ես նահատակուած ազգի մը վերապրող թոռնիկն եմ, որ կը յիշեմ ու կը պահանջեմ : Հայ եմ ես, հպարտ եմ իմ մշակոյթով, եկեղեցիով եւ մանաւանդ իմ հայրենիքով» :

                                                                                                            Սինթիա Խաչիկեան

***                   

«Մեր ինքնութիւնը ճանչնալը, հասկնալը շատ կարեւոր է .

Ինքնութիւնը  ցոյց կու տայ  մեզի մեր կեանքի ճամբան այս աշխարհի վրայ :

Ինքնութիւնը կ’օգնէ մեզի հասկնալու թէ մենք ո՞վ ենք, ի՞նչ պէտք է ընենք, մեզմէ ի՞նչ կ’ակնկալուի, ի՞նչ ազդեցութիւն ունինք ուրիշներու վրայ:

Մէկ խօսքով ինքնութիւնը կապ ունի մեր ապրելաձեւին եւ ինքնարժեւորումին հետ :

Շատ մը զինուորներ մահացած են մեր դրօշակի պաշտպանութեան համար. շատ մը զինուորներ հիմա, այս վայրկեանիս կը պայքարին մեր դրօշակի պաշտպանութեան համար:

Դրօշակը  գունաւոր կերպաս մը չէ, դրօշակը մեր երկիրը կը ներկայացնէ եւ խորհրդանշանն է՝

            Մեր բանակին

            Մեր երկրին

            Մեր ընտանիքին

            Մեր պատիւին

Եւ մանաւանդ մեր ինքնութեան» :

                                                                                                Դանիէլ Մուրատեան

            ***                   

«Հայոց եկեղեցին 1700 տարուայ զուգահեռ  ազդեցութին ունի մեր ինքնութեան կազմաւորման վրայ:  Կրօնքի ազատութեան համար մղուած Վարդանանց պատերազմով սկսաւ մեր եկեղեցւոյ կրօնական, քաղաքական եւ մշակութային առաքելութիւնը: Քրիստոնեայ ըլլալը  պատճառ դարձաւ բազմաթիւ պատերազմներու, սակայն Քրիստոնեայ ըլլալու շնորհիւ ալ մենք դարձանք ինքնուրոյն. դիմացանք հալածանքներու եւ միշտ վայելեցինք Հայ եկեղեցւոյ պաշտպանութիւնը: Մինչեւ այսօր ալ ի զօրու է Վարդանի կոչը՝ «Վասն Յիսուսի, վասն հայրենեաց»:

                                                                                                Արի Էքմէքճեան

***                   

«Ինքնութիւն ըսուած բանը  ամէն անձի համար տարբեր իմաստ ունի: Ոմանք կ’ընդունին թէ իրենց մազերը, մորթին գոյնը, ապրած քաղաքը կը կազմեն իրենց ինքնութիւնը, իսկ ուրիշներ կ’ըսեն թէ այս տուեալները զիրենք չեն բնորոշեր :

Անհատաբար ես կ’ընդունիմ երկուքն ալ: Մեր ապրած միջավայրը, մեր մորթին գոյնը մեծ դեր կը խաղան մեզ եզակի դարձնելու երեւոյթին մէջ. սակայն այդ յատկանիշներով միայն անձի մը մասին կարծիք կազմելը արդար չէ :

Ամբողջ աշխարհի բնակչութիւնը՝ մանուկներ, պատանիներ կամ տարեցներ, բոլորն ալ տեղէ մը կու գան: Իրենց անցեալին պատճառով է, որ անոնք հոս են: Ճիշդ է, որ  ինքնութեան մեծ մասը կը ժառանգեն, բայց իրենց որոշումն է ընդունիլն ու զարգացնելը: Իւրաքանչիւր անհատի իրաւունքն է ձեւաւորել իր ինքնութիւնը, եթէ անկեղծօրէն կ’ապրի եւ ոչ միայն կ’ուտէ ու կը խմէ այս աշխարհի վրայ :

Շատ դժուար է զատել անհատական «եսը» ինքնութենէն, երբ պատանի ես: Ես կը հաւատամ, որ հասունութեան հետ «եսը» կը լուծուի ինքնութեան մէջ. ենթական կը դառնայ հարազատ ժառանգորդը իր ընտանիքին, միջավայրին ու ազգային արժէքներուն:

Չի բաւեր ժառանգել. պէտք է գուրգուրալ եւ լայնախոհութեամբ յարմարիլ նոր աշխարհի նոր փոփոխութիւններուն, որովհետեւ ինքնութեան զարգացումը սահման չունի»

                                                                                                            Ալիք Թոգադլեան

 

***                   

«Շատեր կը խորհին թէ մարդու մը ինքնութիւնը, այսինքն մարդու մը անձնաւորութիւնը կը կազմաւորուի. սակայն իմ անձնական կարծիքս այն է, որ մարդու մը ինքնութեան մեծ մասը ժառանգական է :

Հասկնալի է, որ ծնողները մեծ դեր ունին զաւակի ինքնութեան ձեւաւորումին մէջ: Ընտանեկան սովորութիւնները, շրջապատի հետ վերաբերմունքը, որոշ հարցերու ըմբռնումը եւ աշխարհահայեացքը կ’ազդեն զաւակի մը կազմաւորման եւ ի վերջոյ ինքնութեան վրայ :

Դպրոցական միջավայրը, պատանեկան միութիւնները, դպրոցական եւ միութենական մեր գործունէութիւնները բոլորը կ’ազդեն մեր վրայ ու մենք անզգալաբար կը ժառանգենք մեր ցեղային ինքնութիւնը :

Ազգային տօները, պատմական իրադարձութիւնները, հեթանոսական օրերէն հասած աւանդութիւնները, քրիստոնէական տաղաւարները բոլորը ժամանակի ընթացքին կը դառնան  մէկ մասը մեր էութեան :

Ինծի համար ինքնութիւնը յաւերժութիւն մըն է, որ եկած է դարերու խորերէն, հասած է մեզի: Մեր կարգն է, որ մենք ըլլանք ոչ միայն ժառանգորդները մեր ինքնութեան, այլ՝  յաջորդ սերունդին  փոխանցողները»:

 

                                                                                                Աղէկ   Աղէկեան

ՅԱՐԱԿԻՑ ՅՈԴՈՒԱԾՆԵՐ

ՆՈՐ ՅԱՒԵԼՈՒՄՆԵՐ