ՆՈՐ ՕՐ, ԼՈՍ ԱՆՃԵԼԸՍ.- Տխուր երևոյթ է, երբ կը կորսնցնենք կրտսեր սերնդակից` կեանքի ու հայ մշակոյթի նուիրեալ գաղափարակից բարեկամ մը։
Մահուան գաղափարը թէեւ տխուր է ինքնին, սակայն մխիթարական երևոյթ մը կը պարզէ իր հարազատներու և բարեկամական շրջապատին, երբ մեզմէ անդարձ հեռացող անձին մէջ կը գտնենք երբեմնի ուշիմ աշակերտն ու յաջողակ համալսարանական ուսանողը, ապա` շուրջ յիսնամեայ տեւողութեամբ գործունէութիւն մը։
Անդրանիկը ծնած էր 1937-ին Ալեքսանտրէթ, բնիկ քիլիսցի Մկրտիչ և Մարիամ Տաղլեաններու յարկին տակ։
Ընտանիք մը` ուր ծնունդ առին Թորոս, Սարգիս, Ալիծ, Անդրանիկ եւ Յակոբ. չորս եղբայրներ և քոյր մը։
Ալեքսանտրէթի հայութեան պարպումին` 1939-ին, Տաղլեանները նախ կը տեղափոխուին Հալէպ, ապա` 1948-ին կը հաստատուին Պէյրութ` ուր անհրաժեշտ ուսում կը ստանան կամ կեանքի ասպարէզ կը նետուին մեծահասակները։
Անդրանիկ տարի մը կը յաճախէ Նոր Ատանայի Աբգարեան վարժարան, որուն ընթացքը կ’աւարտէ և 1949-1956 իր երկրորդական և հայեցի ուսումը կը ստանայ ՀԲԸՄ-ի Յովակիմեան-Մանուկեան նորաբաց վարժարանէն ներս, երբ Արա Թոփճեանի տնօրէնութեամբ և Վահէ-Վահեանի, Զարեհ Մելքոնեանի, Օննիկ Սարգիսեանի, Գերսամ Ահարոնեանի, Համբարձում Պէրպէրեանի և անոնց աստղաբոյլին մաս կազմող միւս ուսուցիչներու համատեղ ջանքերով աճեցաւ այդ տասնամեակին յատուկ նորահաս սերունդ մը։
Անդրանիկ Տաղլեան եղաւ Երևանի Պետական Համալսարան ընդունուած առաջին սերունդի տղոց շարքին։
1964-ին` ճարտարապետի իր վկայականով ու բնածին յատկանիշներով օժտեալ երիտասարդ թէ մեծահասակ` ան եղաւ մեծապէս գնահատուած շինարարար-ճարտարապետ մը` միջազգային բարձրակարգ նախագիծեր ու ծրագիրներ իրականացնող արաբական բազմաթիւ երկիրներու մէջ, ինչպէս` Իրաք, Սէուտական Արաբիա, Արաբական Միացեալ Էմիրութիւններ և այլ անապատային վայրեր, միշտ կեդրոն ունենալով Պէյրութը` իբրև սիրելի բնակավայր։
Իր ընտանեկան կեանքը սկիզբ առած է 1963-ին, Երևան` ուսանողական տարիներուն, և Միլային հետ կազմած` ընտանեկան երջանիկ բոյն մը, արժանացած Աստուծոյ օրհնութեան`իրենց աղջնակին՝ Անիին ծնունդով։
Ճարտարապետ Անդրանիկ Տաղլեան պիտի մնայ մեր մշակոյթի պատմութեան մէջ, իր հետևեալ ներդրումներով.
ա. Աշխատակցած է սփիւռքահայ մամուլին («Զարթօնք», «Նայիրի շաբաթաթերթ» նոր շրջան և այլ թերթեր)։
բ. Իր յօդուածներու ժողովածուն ` «Մտորումներ ժամանակի հետ», Երևան, Մուղնի հրատարակչութիւն, 2004։
գ. Նորանկախ հայրենիքի տարածքին` կիսաւեր եկեղեցւոյ մը վերանորոգումը ի հայրապետութեան եւ օրհնութեամբ՝ երանաշնորհ Տ. Տ. Գարեգին Ա. Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի։
դ. Ապու Տապիի Հայկական Մշակութային Ընկերակցութեան հիմնումը` 1990-ին, երբ սոյն տողերս ստորագրողին աջակից և համահիմնաղիր դարձան Անդրանիկ Տաղլեան և Վաչէ Գասեմճեան, որ ծառայեց իբրեւ մշակութային ովասիս` անապատային այս մայրաքաղաքէն ներս:
ե. Հանգուցեալ Անդրանիկին գիտակցական ողջ կեանքին գաղափարախօսութիւնը հիմնուած էր ՀԲԸ Միութեան և Թէքէեան Մշակութային Միութեան հաւատոյ հանգանակին վրայ։ Հայրենիքի սէրն ու ծառայութիւնը կը նկատէր գերիվեր ամէն նկատումէ։
Այս ոգիով տեւեց մեր աւելի քան 50-ամեայ բարեկամութիւնը` թէ» անապատային քաղաքներու մէջ և թէ՛ իր Պէյրութ այցելութեան կարճատև շրջաններուն, երբ իր մասնակցութիւնը կը բերէր իբրև ժողովական` Պէյրութի Թէքէեան Մշակութային Միութեան տեղական վարչութեան։
Յարգա֊նք իր երբեմնի վաստակին և յաւերժ լոյս իր յիշատակին։
ԱՐԱՄ ՍԵՓԵԹՃԵԱՆ
Պէյրութ