Երբեք այսքան երկար և առանց ընդհատումների չէի ճանապարհորդած Աստուծոյ հետ։ Այս օրերուն, երբ ողջ աշխարհի մարդկութիւնը տագնապի մէջ է, և պահանջքէ թելադրուած՝ պարտ ենք առանձնաբար ապրիլ, մեր ամբողջ խորհուրդներն ու աղօթքները կը կենտրոնացնենք Աստուծոյ վրայ։ Ուրեմն խորքին մէջ այսօր շատ աւելի մօտ ենք Աստուծոյ և երկար ու առանց ընդհատումի ճանապարհորդութեան մէջ ենք Աստուծոյ հետ։
Կիրակի է այսօր, Մեծ Պահքն Զ կիրակին, և Սուրբ Պատարագի ենք կանգնած փակ դռներով, առանց հաւատացեալներու ներկայութեան։ Ս. Պատարագի ժամանակ դժուար էր զսպել յուզումս ի տես հաւատացելոց բացակայութեան։ Կարօտի զգացումն է այդ, և երբեք չէի անդրադարձած, թէ ինչքա՜ն սերտ ու անքակտելի էր հոգևոր կապս իմ փառաւոր ժողովուրդի հետ։ Քառասուն տարիներու քահանայութիւնը իմ հոգիին խորքին ամրացուցած էր աղօթող հաւատացելոց սէրը։ Անշուշտ այս դժուարին օրերը բոլորի կեանքէն կ’անցնին, և բոլորս ալ կը վերադառնանք դէպի «բնականոն» կեանք, որը ունեցաւ իւրօրինակ ընդհատում մը։
Ինչպէ՞ս պիտի դիմաւորենք մեր առջև բացուող կեանքի նոր հանգրուանը։ Անշուշտ ամէն անձ իւրովի խոստում մը և աղօթք մը կը կատարէ իր հոգիին խորքէն։ Ինձ համար պարզ է, որ կեանքը պարտ ենք ապրիլ Աստուծոյ հետ և այն ալ՝ անքակտելի կապով մը։ Այսօր կը տեսնենք, թէ ինչքան մարդը հեռացած էր Աստուծմէ։ Աշխարհը կարծես մէկդի էր դրած իր հաւատքն առ Աստուած, և մարդիկ կը փորձէին իրենց մէջ ստեղծել աստուած մը։ Այս իսկ է մեծագոյն մեղքը։
Իմ այս պարզ խորհրդածութիւնը թուղթին յանձնելով՝ ներքին ամրութիւն մը կ’ապրիմ, քանզի կը զգամ, որ հաւատքն առ Աստուած առաւել է այսօր, քան երեկ։
Աստուած ամենազօր, առաջնորդէ կեանքս երկնային իմաստութեամբդ և իմ անձը մկրտելով Քո աստուածային սիրոյ մէջ։ Ինչքա՜ն հոգիս իր թռիչքը կը կատարէ դէպի Քեզ, այնքան խաղաղ է կեանքս և անբացատրելի ուրախութեամբ լեցուն է հոգիս։ Օրհնէ ինձ,
Աստուած ամենակարող, քանզի Քու սուրբ ձեռքերուն մէջ լուսաւոր կը մնայ ամէն կեանք։ Քու սիրոյ մէջ է նոր մարդուն ծնունդը։
Ս. Պատարագի խորհուրդին առջև խոնարհած պիտի վերադառնամ դէպի կեանք և դէպի իմ ժողովուրդը, որուն ծառայելը պատիւ մըն է և պարգև մըն է Աստուծոյ կողմէ վստահուած։
Տ. Յովնան Արք. Տէրտէրեան
Առաջնորդ Հիւսիսային Ամերիկայի
Արեւմտեան Թեմի